Maximale zuurstofopname

Maximale zuurstofopname

De maximale zuurstofopnamevermogen is het maximale volume aan zuurstof dat het menselijk lichaam per tijdseenheid kan opnemen bij lichamelijke inspanning. Voor niet sportende mannen bedraagt de maximale zuurstofopname ongeveer 3 liter per minuut en voor vrouwen 2,6 liter per minuut. Topsporters kunnen een maximale zuurstofopname hebben van 7 liter per minuut.

De waarde van de maximale zuurstofopname is een indicatie van iemands fysieke conditieniveau. Dit alles wordt gemeten op zeeniveau. Voor sporters en soms ook bij een ziekte is het zeer nuttig de maximale zuurstofopname te weten. Voor een sport kan een goede kennis van het lichaam blessures voorkomen de training daarop aan te passen.

Inspanningstest

De maximale zuurstofopname bepaalt hoeveel zuurstof iemand tijdens een maximale inspanning zal kunnen benutten. Het meten van de zuurstofopname kan plaatsvinden bij een sportmedische instelling. Hierbij wordt de hartslag en zuurstofopname tijdens een inspanningstest gemeten. Tijdens een dergelijke test wordt het geleverde vermogen geleidelijk opgevoerd totdat men niet verder kan. Hier moet de test stoppen. Wanneer de spanningsintensiteit toe neemt zal ook het zuurstofgebruik toenemen. Wanneer de inspanning niet verder verhoogd kan worden bereikt men het maximale zuurstofopname vermogen. Dit wordt ook wel de VO2 max genoemd. Hoe meer zuurstof een sporter kan opnemen hoe beter dat is voor de prestaties die geleverd moeten worden. Tijdens de meting wordt de zuurstofopname en zuurstofuitstoot gemeten. De maximale zuurstofopname wordt bereikt wanneer de hoeveelheid opgenomen zuurstof niet verder stijgt ondanks dat de inspanning die geleverd moet worden wordt verhoogd. De meting vindt over het algemeen plaats op een loopband of een fietsergometer. Omdat men tijdens deze test tot het uiterste gaat kan een dergelijke meting gevaarlijk zijn. De meting moet daarom worden uitgevoerd onder medische begeleiding bijvoorbeeld in een Sport Medisch Adviescentrum.

Sporters

Voor sporters is een dergelijke test belangrijk. Hierbij kan de maximale zuurstofopname worden bepaald, de maximale hartslag, het omslagpunt en de verhouding tussen de koolhydraten en vetten als brandstof voor de energievoorziening. Dergelijke metingen kan men direct toepassen in de trainingsschema’s. De zuurstofopname bepaalt hoeveel zuurstof er tijdens het sporten benut kan worden. De zuurstof zorgt voor de verbranding van de vetten en de suikers in de spieren. Dus hoe hoger de maximale zuurstofopname is hoe beter de zuurstofopname naar de spieren zal zijn. Dit is van belang om te weten of iemand geschikt is voor bijvoorbeeld duursport.